Кад склопим очи
Софија Благић, I 10 разред, Земунска гимназија
Кад склопим очи,
више ме ништа не кочи,
тад осетим мирис мора
и све лепоте што пружа Света Гора,
мирис тамјана што гори ту
и околну природу сву.
Тамо је тотално други свет
и живот би тамо био невероватно леп.
Више ми не требају туђе речи,
ова тишина све ране лечи.
И док си тамо поред обичног листа,
који се на сунцу блиста,
душа ти постаје чиста.
Када бих у Хиландару била
одмах би се у облаке вила,
на мене више не би деловала икаква сила.
Посета Хиландара јако је важна,
тамо бих постала духовно снажна
и за мене не би постојала ниједна прича лажна.
Процват душе осетио би свако
брзо и лако,
само је потребно да се верује јако.